Guarda come nevica!

Afgelopen week vrijdag hadden Nederland en Italië dan toch eindelijk een overeenkomst: 'Overlast door sneeuw'. Het enige verschil was dat er in Nederland zo'n 14 centimeter was gevallen en we hier hadden te kampen met natte sneeuw die met geluk boven de zool van je schoen uitstak. Bussen reden niet meer, leraressen werden gek: 'La neve! La neve!' en de Brazilianen en Afrikanen renden naar buiten om hun eerste sneeuwvlokken te bewonderen. De noorderlingen keken met teleurgestelde gezichten toe. Ook werd de avond ervoor aangekondigd dat de scholen dicht zouden zijn vrijdag, maar dit vonden ouders niet kunnen. Goed, zei Italië, de scholen zijn open, maar er zal geen les worden gegeven. Tja, dat is nog eens wat anders dan het poldermodel.

19 januari, toen het nog warm was, zijn we met een groep naar de musical Mamma Mia! geweest. Een vrouw vroeg mij of de vertaling van de liedjes een beetje klopten. Al sla je me dood, dacht ik. Ten eerste ken ik de hele Engelse tekst niet en ten tweede verstond ik met geluk een derde van wat ze zongen. Op zo'n moment zit er maar een ding op en dat is antwoorden op z'n CDA's, lekker ertussen in: 'Sommige wel en sommige niet'.

In het weekend hebben Nina en ik zelf pasta gemaakt, wat zeer goed smaakte en nog niet eens zoveel tijd kostte. De dag daarna hebben we een wandeling gemaakt over Via Appia Antica, een van de belangrijkste oude Romeinse wegen. Het verbaasde me hoe snel je kan ontsnappen aan alle auto's, mensen en sirenes en hoe groen Rome eigenlijk ook kan zijn. 's Maandags hebben we na school nog een wandeling door onze wijk gemaakt waar we veel nieuwe winkels en restaurants hebben ontdekt. De dagen hierna hebben we voornamelijk gevuld met cappuccino en zon.

Vrijdag 27 januari was het dan zover: Hilde kwam naar Rome. Eerst even boodschappen gedaan en daarna de eerste bezienswaardigheden bekeken. Thuis gegeten en op tijd naar bed, zodat we de volgende dag fris en fruitig het Foro Romano konden bekijken. Ik was hier zelf ook nog nooit geweest, maar het was zeker de moeite waard. We hadden echt het gevoel alsof we in het oude Rome waren. Op een gegeven moment kwam er een (ik denk Italiaanse)jongen naar ons toe en vroeg ons, in het Nederlands, of wij Nederlands spraken en wisten waar de uitgang was. Ik geloof dat ik minstens een dag nodig had om dit te verwerken, iemand die Nederlands praat. Ben er nog van onder de indruk. In de avond zijn we met Nina naar Da Baffetto geweest en daarna met z'n drieën uit. Het was weer een ouderwets mooie avond met een ouderwets trage en brakke zondag. We konden nog best trots op onszelf zijn dat we die zondag het Colosseum hebben bekeken en ook nog met Nina een Tiramisù hebben gegeten bij Pompi. Inspannende dag. Maandag hebben we het Vaticaan, Gianicolo en Trastevere en 'Bocca della Verità'('De mond der waarheid' ) bekeken, in het zonnetje gezeten en hebben we 's avonds een hele gezellige avond gehad onder het genot van een aperitivo. De volgende dag was de shopdag, maar helaas begon het weer al minder te worden, waardoor de lol er snel vanaf was. Nog maar een cappuccino gedronken en daarna bij mij thuis voor de laatste keer gegeten. Toen was het helaas tijd om afscheid te nemen, maar het waren mooie dagen! Ik realiseerde me weer hoe makkelijk en fijn het is met een goeie vriendin te zijn die nog Nederlands praat ook!

De donderdag heeft Nina me gesmeekt of ik pannenkoeken wilde bakken als recept van de week dus hebben we pannenkoeken gegeten. Zo simpel en toch zo onovertroffelijk, wat een gerecht! Afgelopen zaterdag besloten Nina en ik toch even een wandeling naar het Colosseo te maken, vanwege 'la nevica' en hebben we een paar plaatjes van Rome in de sneeuw gemaakt. We hebben ons stuk gelachen om de auto's met sneeuwkettingen, het ontregelde verkeer en de inwoners gehuld in skikleding. Ze zouden zich wel kapot hebben gezweet met die zon! Die avond hebben we een driegangenmenu gemaakt met bruschetta, zelfgemaakte Ravioli en chocoladecake met gesuikerde peertjes toe. Een ware delicatesse. Dinsdag hebben we, vanwege de kou in Rome, cupcakes gemaakt die nog best goed waren gelukt! Vandaag heb ik met Nina, Isabel en Suzanne koekjes gebakken voor onze lieve lerares ,die als een ware moeder is voor ons, omdat ze twee weken vakantie neemt. Ah, wat gaan we haar missen.
Nu is het tijd om Nasi voor Nina te maken en me klaar te maken voor de volgende bezoeker die morgen komt!

'Chi trova un amico, trova un tesoro.'
('Wie een vriend vindt, vindt een schat' )

Bacio!